Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

O ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Αλήθεια ποια είναι η γνώμη σας για τον Γιώργο Παπανδρέου;
Ήταν περίπου ίδια εποχή πριν από τέσσερα χρόνια όταν καθισμένος για ώρες ατελείωτες μπροστά από έναν υπολογιστή περνούσα τα ονόματα ανθρώπων που ερχόντουσαν να ψηφίσουν κάπου σε μια γειτονιά της Αθήνας. Ήταν η ίδια ημέρα όπου κάποιοι ηλικιωμένοι καθόντουσαν για πολλά λεπτά μπροστά από την αφίσα του Γιώργου Παπανδρέου και μονολογούσαν... Είχαν βλέπετε στο νου τους ότι το βράδυ της ίδιας ημέρας θα αναλάμβανε το τιμόνι του ΠΑΣΟΚ ένας νέος Ανδρέας. Ήταν τότε όπου λίγες ημέρες πριν εκατοντάδες νέοι έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ φωνάζαμε "Γιώργο μαζί στη νέα εποχή"
Η νέα εποχή δεν ήρθε όμως ακόμα και δεν ξέρω και αν θα έρθει ποτέ. Τι όμως πήγε στραβά που ο Γιωργάκης δεν κατάφερε να γίνει Γιώργος ; Τι φταίει που από όλα τα στόματα , συμπεριλαμβανομένου και αυτών που τον ψηφίσαν στις πρόσφατες εκλογές για την προεδρία του κόμματος, ακούς συνεχώς την φράση ότι "ο άνθρωπος δεν το' χει". Σίγουρα πάντως δεν είναι η κακή χρήση της Ελληνικής γλώσσας, σίγουρα δεν είναι ο ισχυρός πάλε ποτέ αντίπαλος του κ. Καραμανλής.
Είναι πολλοί οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση, σίγουρα είναι η λάθος ψευτόανανέωση που προσπάθησε να κάνει, σίγουρα είναι ότι δεν καθάρισε γρήγορα το σάπιο κόμμα που του είχε αφήσει ο κ. Σημίτης, τότε που μπορούσε, τότε που είχε την δύναμη του κόσμου. Ένας μάνατζερ διορίζεται, στηρίζεται στην τυπική εξουσία, ελέγχει, Δέχεται και διαχειρίζεται την υπάρχουσα κατάσταση , ένας Ηγέτης όμως Αναδεικνύεται, Πείθει, Περνά Οράματα, Κερδίζει την εμπιστοσύνη, Μιλά στην Καρδιά, ο κύριος Παπανδρέου κατάφερε να γίνει ένας κακός μάνατζερ που δεν έχει ελπίδα ποτέ να ανακηρυχθεί σε ηγέτης , ο σοφός λαός λέει ότι όποιος έχει το όνομα δεν έχει και την χάρη , Ανδρέας Παπανδρέου δεν γίνεσαι γεννιέσαι και ο λαός ήθελε τις ικανότητες, το μυαλό , και την δύναμη που είχε ο Ανδρέας. Η επιλογή της εξουσίας για την εξουσία υπάρχει και μας κυβερνά κανείς μας δεν ήθελε μια ψευτοαντιγραφή...

Μήπως Κοιμάμαι ;

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 ήταν μια μαζική διαδήλωση λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών. Ήταν μια δυνατή γροθιά, μια κραυγή απελπισίας από συνανθρώπους μας, από νέους, παιδιά, φοιτητές , από τα αδέρφια μας.
Τα αδέρφια μας που δεν άντεξαν την χούντα, την ''φανερή" χούντα των Συνταγματαρχών και τονίζω ξανά την "φανερή" χούντα, αφού και εμείς σήμερα ζούμε κάτω από τον ζυγό της χούντας. Την χούντα που δεν φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού , υπάρχει όμως και είναι η χούντα που επιβάλλουν τα media, οι πολιτικοί, τα reality και εμείς συνεχίζουμε να είμαστε πρόβατα...
Αποφάσισα ότι θα πρέπει να επαναστατήσω, πώς όμως ; Κάτι έπρεπε να κάνω και εγώ αφού πνίγομαι. Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε αυτό το blog όπου θα αποτελέσει βήμα ελεύθερης σκέψης και προβληματισμού. Θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε για πολιτική, για την πολιτική της αριστεράς , της δεξιάς κτλ, θα μιλήσουμε για οικολογία και για τα ψεύτικα οράματα τους , θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε ότι και εμείς οι νέοι που δεν ζήσαμε το πολυτεχνείο αλλά μόνο διαβάσαμε και ακούσαμε για αυτό μπορούμε να κάνουμε επανάσταση , μπορούμε να μιλήσουμε για πολιτική και πάνω από όλα μπορούμε και έχουμε δικαίωμα να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε.